STAN KONCENTRATU KRWINEK CZERWONYCH
28.11.2023 r., godz. 14:00
stan niski
stan średni
stan zadowalający
stan wysoki
E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. ; Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
BIP: http://bip.rckik-kielce.com.pl
Godziny rejestracji:
Godziny otwarcia Centrum:
Na przełomie roku 1951/52 nowo powołany Instytut Hematologii zorganizował w województwie kieleckim dwie Stacje Krwiodawstwa, tj. w Kielcach oraz w Radomiu jako placówki państwowej Służby Zdrowia. Dyrektorami zostali w Kielcach dr Stanisław LEWICKI, w Radomiu dr Konrad VIETH. Zaopatrzenie szpitali w krew podzielono między obie placówki. Mieściły się one w bardzo trudnych warunkach lokalowych, szczególnie WSK Kielcach. Obie zatrudniały po około 30 osób personelu. Zajmowały się rekrutacją praktycznie tylko płatnych dawców i ich badaniem, produkcją w butelkach płynu konserwującego, własnym montażem drenów do pobierania, ich sterylizacją, badaniami serologicznymi i bakteriologicznymi. Ponadto produkowały surowice wzorcowe. Aż do połowy lat 60 dość często dawcy kierowani byli do Szpitali celem bezpośredniegooddawania krwi "z żyły do żyły". Podobnie w lecznictwie dziecięcym, zwłaszcza w oddziałach niemowlęcych, częste były podawania cytrynianowej krwi strzykawkami. Dawcami bezpłatnymi w tych przypadkach byli lekarze lub pielęgniarki oddziałów. W krajach Europy zachodniej od końca lat 40 intensywnie zaczęto rozwijać honorowe krwiodawstwo.
W latach 1951-58 PCK po przekazaniu do Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej wszystkich organizowanych przez siebie placówek w tym licznych Stacji Krwiodawstwa nie miał żadnego wpływu na podobną rekrutację dawców. Przełomem stała się jesień 1956 r., gdy w czasie rewolucji węgierskiej na apel Węgierskiego i Polskiego Czerwonego Krzyża kilka tysięcy ludzi oddało bezpłatnie krew. W Stacji kieleckiej było ich ok. 350 osób. Akcja ta wykazała, że istnieje możliwość organizowania honorowego krwiodawstwa również w Polsce, dla bieżących potrzeb krwiolecznictwa. W 1958 r. PCK uzyskał uprawnienia do propagowania i rozwijania takiego krwiodawstwa. Pobrano wówczas 2442 l. krwi honorowej. Stanowiło to 2,5 % całej ilości krwi. W stacji kieleckiej uzyskano jej zaledwie 28 l. W roku 1958 nowym dyrektorem WSK w Kielcach został dr Marian KRYNICKI, a zastępcą dr Patrycjusz NOCUŃ. Starania dyrekcji o budowę Stacji zakończyły się jedynie wstępnym projektem obiektu. W latach 1963-64 dyrektorem był dr Jerzy GALA. Szybko rosnące zapotrzebowanie na krew spowodowało powołanie pierwszych Punktów Krwiodawstwa i rozpoczęto organizowanie ekip pobierających ją w zakładach pracy. Punkty Krwiodawstwa powstawały na zasadzie „wygospodarowania" - zwykle niewystarczających pomieszczeń w Szpitalach. Sytuacja poprawiła się dopiero w okresie najbardziej dynamicznej budowy nowych szpitali w latach 70 - tych. W roku 1965 dyrektorem WSK został dr Marian PARTYKA. W latach 1965-67 dokończono organizowanie sieci Punktów Krwiodawstwa.
PCK rozpoczął zrzeszanie honorowych dawców krwi w klubach zakładowych i terenowych. Oddanie nowego budynku Wojewódzkiej Stacji Krwiodawstwa w 1973 r. radykalnie zmieniło warunki pracy i pobytu krwiodawców. Umożliwiło zakup i zainstalowanie nowoczesnej, jak na owe czasy aparatury, stwarzając możliwość produkcji szerokiej gamy preparatów komórkowych i osoczowych. Ponadto obok płynu konserwującego do krwi podjęto produkcję płynów infuzyjnych dla Szpitali ze względu na ich znaczne niedobory (glukoza, Inger, sól fizjologiczna, dwuwęglan sodu). Posiadany separator zabezpieczał niewielkie wtedy potrzeby województwa na osocze, a w latach 1974 -76 również Kliniki Hematologicznej w Krakowie, poprzez przekazywane koncentraty leukocytów i płytek. Poza liofilizacją osocza na potrzeby bieżące i "nienaruszalne" zapasy, znaczne ilości osocza odsyłano do BIOMEDU - Wytwórni Surowic i Szczepionek celem przerobu na standardową gammaglobulinę (immunoglobulinę) oraz 5% albuminę. Do Instytutu Hematologii zaczęto przekazywać osocze z przeciwciałami do produkcji immunoglobulin anty Rh D i anty WZWB. Jednocześnie od chwili uruchomienia nowej Stacji i po uzyskani akceptacji dalszego kierunku rozwoju WSK poprzez Dyrektora Instytutu Hematologii prof. W. Rudowskiego powołano dodatkowo Dział Immunohematologii. W skład jego weszły: pracownie Immunopatologii Ciąży, Cytogenetyki, Odporności Humoralnej i Komórkowej oraz pracownia Zaburzeń Krzepnięcia Krwi. Na jej bazie zorganizowano w WSK ośrodek korekcyjnego leczenia skaz osoczowych. Powstanie i rozwój tych komórek organizacyjnych umożliwił poprawę diagnozowania i leczenia wielu dzieci i dorosłych, tak w szpitalach jak i lecznictwie otwartym (od 1993r. korekcję dzieci przyjął pion pediatryczny). 
Istotny wkład w rozwój Stacji wnieśli zastępca dyrektora dr T. Ciszewski (1973-75) oraz dr Jerzy Mostowski, były wieloletni Dyrektor WSK w Krakowie. Okazją do dalszego rozszerzenia działalności WSK stały się lata 1976 -78, w tym czasie w Morawicy k/Kielc ze środków resortu wybudowano magazyn "specjalny" przewidziany wg ówczesnej koncepcji na rezerwową Stację Krwiodawstwa. Przy pomocy Dyrekcji Instytutu Hematologii oraz Instytutu Biostruktury Akademii Medycznej w Warszawie udało się uzyskać środki na przeprojektowanie obiektu na Bank Krwi i Tkanek. Ze względu na to, że większość preparatów biologicznych -do ich zamrażania i przechowywania wymaga ciekłego azotu - nowy dział WSK nazwano Ośrodkiem Kriobiologicznym. Pierwszym jego kierownikiem był dr A. KOSSAKOWSKI, a od lat 90-tych mgr J. STALMASIŃSKI (obecny dyrektor Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa). Wybitny wkład w uruchomieniu mieli prof. J. DASZYŃSKI z Instytutu Hematologii oraz profesorowie-J. KOMENDER i K. OSTROWSKI z Warszawskiej Akademii Medycznej. Po kilku latach z przyczyn technicznych zrezygnowano z przechowywania erytrocytów, natomiast obok przeszczepów tkankowych wprowadzono produkcję opatrunków kolagenowych. Obecnie Ośrodek jest największym w kraju dostawcą przeszczepów biostatycznych stosowanych w medycynie zabiegowej. Z jego usług korzysta wiele szpitali, w tym prawie wszystkie Uniwersytety Medyczne. Działalność ta w istotny sposób przyczynia się do ograniczenia lub uniknięcia kalectwa u setek osób operowanych każdego roku w Polsce. Lata 1992-93 przyniosły rewolucyjne zmiany w systemie pracy w służbie krwi. Wprowadzenie, choć z dużym opóźnieniem w stosunku do państw Europy Zachodniej, pojemników plastikowych z płynem konserwującym pociągnęło za sobą gruntowną zmianę całej aparatury używanej do preparatyki krwi. Konieczność zakupu wirówek, separatorów, łaźni szokowych i niskotemperaturowych zamrażarek odbyło się przy pewnym wsparciu Instytutu Hematologii, lecz bez dodatkowych środków z budżetu województwa. Stąd przez szereg kolejnych lat uzupełniano niezbędną aparaturę w Stacji i Punktach Krwiodawstwa. Jednocześnie w 1993r. podpisano porozumienie 
pomiędzy Instytutem Hematologii, a Centralnym Laboratorium Szwajcarskiego Czerwonego Krzyża w sprawie przesyłania osocza dla jego przerobu na 5% i 20 % albuminę, dożylną immunoglobulinę i czynnik VIII krzepnięcia. Poprawiło to radykalnie sytuację chorych wymagających takiego leczenia. To porozumienie spowodowało również bardzo szybkie dostosowanie wszystkich procedur dotyczących pobierania, preparatyki do obowiązujących w Szwajcarii i Unii Europejskiej. Jeszcze w połowie lat 80-tych połowę przetaczanej krwi stanowiła krew pełna, a większość osocza pochodziła od dawców płatnych. Choć ilość pobieranej krwi w latach 90-tych znacznie spadła, to rozwój preparatyki zapewnił przerób ok.95 % krwi pobieranej, a ilość osocza wzrosła. W latach 1994-95 skomputeryzowano Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Kielcach.
W roku 1998 -po 32 latach kierowania WSK -odszedł dr M. PARTYKA. Kolejnym dyrektorem został mgr J. STALMASIŃSKI do tego czasu kierujący Ośrodkiem Kriobiologicznym. Z dniem 1 stycznia 1999 r. Wojewódzka Stacja Krwiodawstwa została przekształcona w Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa działające na terenie województwa świętokrzyskiego. W skład Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa weszło 10 byłych Punktów Krwiodawstwa, zmienionych w Oddziały Terenowe. Przedstawiając kielecką służbę krwi nie sposób pominąć faktu, że 
zabezpiecza ona podmioty lecznicze w krew i jej składniki. Stało się to możliwe przede wszystkim przez ofiarność honorowych dawców krwi, a także wysiłek organizacyjny działaczy i pracowników PCK. Bardzo dużą rolę w propagowaniu krwiodawstwa odegrały Rady Krwiodawstwa z mgr K. BOGDAŃSKIM oraz inż. A. KSIĘSKIM na czele. Kielecka służba krwi przywiązuje dużą wagę do współpracy z PCK. Dr M. PARTYKA działał w Zarządzie Wojewódzkim od 1971 roku, a w latach 1974-94 był jego Prezesem. Również obecny Dyrektor RCKiK w Kielcach jest członkiem Zarządu Okręgu PCK. Wiadomo, że najlepszy klimat do wszelkiej działalności PCK, w tym ruchu honorowego zaistniał w latach 80-tych. Nie bez znaczenia był tu fakt, że w trudnych latach 1981-85 PCK okazał się organizacja niezastąpioną w niesieniu w różnorodnej pomocy potrzebującym. 
To PCK, a więc i Kluby Honorowych Dawców Krwi (HDK)w skłóconym społeczeństwie, były żywym okrągłym stołem łączącym ludzi chętnych do działań społecznych bez względu na ich przekonania, poglądy polityczne i religijne. Kluby HDK były chlubną wizytówką wielu zakładów pracy i szkół. W tym czasie ilość Klubów wzrosła do 104 zrzeszając 6.800 krwiodawców w województwie. W 2006 r. ilość Klubów HDK spadła do około 50. Obok likwidacji wielu zakładów pracy, prywatyzacji, ograniczenia uprawnień krwiodawców oraz ogromnej degradacji bezinteresownej pracy społecznej dołączyło się rozbicie ruchu krwiodawstwa honorowego. Z PCK odeszło wiele klubów i ofiarnych krwiodawców do HDK RP. W 2009r w Woj. Świętokrzyskim zarejestrowanych było 135 Klubów HDK. Obecnie wzrosła ilość HDK, w 2018 roku jest 227 Klubów HDK zrzeszających krwiodawców Do grona honorowych dawców dołączyli w roku 2009 kandydaci na dawców szpiku. W 2010 roku zgodnie z wymaganiami prawnymi RCKiK w Kielcach wystąpiło do Ministra Zdrowia o przyznanie statusu Ośrodka Dawców Szpiku, który otrzymało w marcu 2011 roku Kierownikiem Ośrodka Dawców Szpiku została lek. med. ZDZISŁAWA SITARZ-ŻELAZNA. Do 2020 roku zastępcą kierownika ODS była mgr DOROTA DOMAŃSKA, w 2020 funkcję p.o. kierownika Ośrodka dawców Szpiku przejęła mgr IWONA SUROWIEC. 
Na zakończenie należy podkreślić, że kielecka służba krwi dzięki ofiarności tysięcy mieszkańców naszego regionu całkowicie zaspakają zapotrzebowanie podmiotów leczniczych z terenu województwa świętokrzyskiego na krew i jej składniki.
ul. Jagiellońska 66, Kielce:
Godziny rejestracji dawców:
Godziny otwarcia Centrum:
UWAGA!! Na zabiegi trombaferezy (oddanie płytek krwi) i plazmaferezy (oddanie osocza) rejestracja do godziny 13:00 tylko od poniedziałku do piątku.
